آموزش زبان در اندرزگو
افرادی مانند اوگدن (۱۹۳۰)، ، غرب، پالمر و (۱۹۳۶)،
و غرب (۱۹۵۳)همه این برنامه‌درسی با اصطلاح ساختاری را پرورش داده‌است.
دیدگاه پالمر
در مورد دستور زبان، با این حال، از نظر دستور زبان، متفاوت از نظر دستور زبان
است.
روش ترجمه – ترجمه سنتی در آن دیدگاه او شامل سیستم می‌شود
زیربنایی که در آن به وجود آمده بود. براساس این پایه، پالمر و پالمر
کتاب درسی را طراحی کرد که به آن‌ها دستور زبان دستور زبان داده می‌شد.
انگلیسی. کار آن‌ها الهام‌بخش دانشمندانی چون هورن بای و دیگران برای توسعه بود.
برنامه‌های درسی گرامری در سال . چنین a یک رشته از الگوها را به کار می‌گیرد.
و ساختار دوره‌های درسی و مواد را. پس از آن، این برنامه‌درسی ساختاری بود.
مربوط به یک رویکرد موقعیتی برای و استفاده از مواد درسی،
در نتیجه منجر به آن چیزی شد که بعدها “رویکرد موقعیت – موقعیت” نامیده شد.
آموزشگاه زبان در اندرزگو
در ایالات‌متحده، حتی بعد از چندین دهه، بنیاد زبان‌شناسی کاربردی
تدریس زبان منجر به نتایج مشابه شد. این بار، چارلز و همکارانش
در دانشگاه میشیگان فهرست اسامی و جداول جایگزینی را تهیه کرد.
به عنوان “چارچوب” برای عمل الگو بکار رفت. روشی که حاصل از کار آن‌ها بود،
روش – شفاهی
تدریس خصوصی زبان در اندرزگو
با این حال، در دهه ۶۰، چامسکی به دیدگاه ساختاری حمله کرد.
به زبان، تا اواخر دهه ۷۰ و ۸۰ با چالش‌های جدی روبرو نشده بود.
این برنامه‌درسی ساختاری به شکل از یک سو ظاهر شد.
(ویلکینز، ۱۹۷۶)و انتقال به دیگری (، ۱۹۸۰). – ساختاری
استدلال می‌کند که زمانی که واژگان و دستور زبان اصلی زبان هدف قرار می‌گیرد
معلم خصوصی زبان در اندرزگو
آموخته بود که یاد گیرنده بتواند در موقعیت‌هایی که
برای اهداف کلی و نامعلوم، انگلیسیان مورد نیاز بود. ویلکینز به سادگی این موضوع
را دوباره تعریف کرد
محتوای زبان of ساختاری را تعریف کرده و موارد زیر را معرفی می‌کند:
آن‌ها:
مفاهیم یا مفاهیمی که دانش آموزان باید در مورد آن صحبت کنند،
(b)هدف‌های عملکردی که زبان مورد استفاده قرار می‌گیرد،
ج – موقعیت‌هایی که در آن زبان مورد استفاده قرار می‌گیرد و
د – نقشه‌ای که دانش آموزان احتمالا بازی می‌کردند